Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

(zetknąć się)

См. также в других словарях:

  • zetknąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}stykać się I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stykać się I– zetknąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbliżać się do siebie aż do zwarcia, przylgnięcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koła podwozia jeszcze kilka razy stykały się z ziemią. Końce przewodów się zetknęły. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zetknąć — dk Va, zetknąćtknę, zetknąćtkniesz, zetknąćtknij, zetknąćtknął, zetknąćtknęła, zetknąćtknęli, zetknąćtknięty stykać ndk I, zetknąćam, zetknąćasz, zetknąćają, zetknąćaj, zetknąćał, zetknąćany «zbliżając dwa przedmioty do siebie, spowodować ich… …   Słownik języka polskiego

  • stanąć [znaleźć się] twarzą w twarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kimś, z czymś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zetknąć się z czymś blisko, znaleźć się w bezpośrednim kontakcie z czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś stanął, znalazł się twarzą w twarz z niebezpieczeństwem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… …   Słownik języka polskiego

  • skontaktować — dk IV, skontaktowaćtuję, skontaktowaćtujesz, skontaktowaćtuj, skontaktowaćował, skontaktowaćowany «spowodować nawiązanie kontaktu, łączności kogoś z kimś; zetknąć kogoś z kimś» Skontaktować dawnych znajomych. Skontaktować interesanta z… …   Słownik języka polskiego

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

  • wejść — dk, wejdę, wejdziesz, wejdź, wszedł, weszła, weszli, wszedłszy wchodzić ndk VIa, wejśćdzę, wejśćdzisz, wchodź, wejśćdził 1. «idąc, posuwając się naprzód, dostać się dokądś, do wnętrza czegoś, znaleźć się gdzieś, przekroczyć jakieś granice,… …   Słownik języka polskiego

  • nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… …   Słownik frazeologiczny

  • nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»